мәужір

сын. жерг. Соры қайнаған, бейшара; мыжырайған. Қартайғанда қатыны өліп, тоқал іздеп, амалсыз сақалмұртын күзеп, жасанып шыққан м ә у ж і р еркектердей жасыл мен қызылды аралас жамылып, әсіре әлеміштеніп алыпты (Ә.Кекілбаев, Елең-алаң, 96).